Nike Air Max 1

Z Butopedia
Wersja z dnia 12:53, 29 wrz 2017 autorstwa Admin (dyskusja | edycje) (Utworzono nową stronę "Nike Air Max 1 - pierwsze buty z widoczną poduszką powietrzną w podeszwie, zaprojektowane w 1985 roku przez czołowego projektanta Nike Tinkera Hatfielda. Do sprz...")

(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Skocz do: nawigacja, szukaj

Nike Air Max 1 - pierwsze buty z widoczną poduszką powietrzną w podeszwie, zaprojektowane w 1985 roku przez czołowego projektanta Nike Tinkera Hatfielda. Do sprzedaży trafiły w 1987 roku i od tego czasu są nieustannie reinterpretowane przez markę. Nike Air Max 1 to jeden z najbardziej rozpoznawalnych modeli butów sportowych na świecie.

Historia

Gdy w latach osiemdziesiątych XX wieku marka Nike intensywnie poszukiwała czegoś, co mogłoby stać się ich flagowym produktem, Tinker Hatfield wpadł na genialny pomysł. Podczas podróżowania po Paryżu zobaczył słynny budynek Pompidou, którego charakterystyczną cechą jest zewnętrzna instalacja złożona z systemu srebrnych rur. Tę nietypową architekturę kojarzy dziś cały świat, podobnie zresztą jak buty, które powstały na jej wzór. Hatfield postanowił zastosować to samo rozwiązanie - zewnętrzną instalację, w podeszwach butów sportowych. W tamtym czasie istniał już system amortyzacyjny złożony z poduszek powietrznych, dlatego oczywistym było, że w widocznym okienku umieszczona zostanie właśnie jedna z poduszek. Tak powstały pierwsze w historii Air Maxy.

Ciekawostki

-warto wiedzieć, że to nie Tinker Hatfield wymyślił jeden z najpopularniejszych dziś systemów amortyzacji w butach sportowych, czyli poduszki powietrzne. To zasługa innego projektanta, który na to rozwiązanie wpadł kilka lat wcześniej i zastosował je w butach Nike Air Force 1. Innowacja Air Maxów polegała na uzewnętrznieniu jednej z poduszek w okienku na podeszwie. -niewiele brakowało, by buty Nike Air Max 1 w ogóle nie pojawiły się w sprzedaży. Sprzeciwiał im się mocno dział marketingu oregońskiej marki, który bardzo obawiał się licznych reklamacji tych butów związanych z przebiciem zewnętrznej poduszki powietrznej. Dziś wiemy, że obawy te były zupełnie nieuzasadnione, jednak w 1987 Nike podjęło spore ryzyko.